Χρόνια Πολλά

Χρόνια Πολλά σε όλους. Χρόνια καλά, με υγεία και ευτυχία.

Όλες της τοπικές εφημερίδες απασχόλησε η "γέννηση" της νέας δημοτικής παράταξης, όπως και όλους τους επικεφαλής των άλλων παρατάξεων. Θετικά ή αρνητικά τα σχόλια, καταγράφονται. Όπως καταγράφηκε και η επιθυμία του κόσμου του Χολαργού, που εκφράστηκε στις 2/12, όταν ξεχείλισε το Δημοτικό Αμφιθέατρο. Μικρότητες στην κοινωνία μας δεν χωρούν. Είμαστε λίγοι και τελικά όλοι μας γνωριζόμαστε. Εδώ υπάρχουν προβλήματα που ζητούν άμεση λύση. Υπάρχουν τοπικά ζητήματα, που πρέπει να ξεπεραστούν με αποτελεσματικότητα. Ποιοι είναι αυτοί που ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ; Μήπως οι ίδιοι που ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ;

Πόσα πολλά...

Την Κυριακή πραγματοποιήθηκε δενδροφύτευση σιτς καμμένες περιοχές του Υμηττού. Πολύ καλή κίνηση, από κάθε πλευρά. Επικοινωνιακά και όχι μόνο... Μια όψιμη ευαισθησία για το μόνιμα δοκιμαζόμενο περιβάλλον ακόμη και στο Δήμο μας, μια περιοχή που μέχρι πρότινος έσφυζε από πράσινο. Τώρα γεμίζει επικίνδυνα από κτίρια, χωρίς κάποια συγκεκριμένη αισθητική, με ακανόνιστα ύψη και ανύπαρκτη πολεοδομική παρέμβαση.

Ενοχλούμαι πολύ, παρατηρώντας μια από τις ωραιότερες περιοχές της Αθήνας, να παρακμάζει. Και όλα πραγματοποιούνται δίχως ένα σχέδιο. Όλα άναρχα. Φτιάχνονται όλες οι περιοχές σαν κακέκτυπα του κέντρου της Αθήνας. Είναι αδιανόητο να μην υπάρχουν χώροι στάθμευσης, χώροι πρασίνου, να είναι εγκαταλελειμένα τα πάρκα, να μην υπάρχει φύλαξη των χώρων. Ποιος ο ρόλος της Δημοτικής Αστυνομίας; Ποιος ο ρόλος του ίδιου του Δημάρχου; Μήπως η νέα τετραετία του επιβεβαιώνει τη συνεχή υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής μας;

Για όλα υπάρχουν λύσεις, για ΟΛΑ! Το λέω και το πιστεύω. Θέληση δεν υπάρχει. Λύσεις πολλές. Όμως, πώς να υπάρξουν λύσεις, όταν δεν υπάρχει ενδιαφέρον; Ο Δήμαρχος και ο κάθε Δήμαρχος οφείλει να βρίσκεται στο πλευρό των δημοτών του, στη μάχη της καθημερινότητας και όχι να λειτουργέι ως κομματικός τοποτηρητής!

Τι ψάχνουμε; Μια διέξοδο στα δημοτικά αδιέξοδά μας! Την άτιμη αγνότητα των οραμάτων μας, για ποιοτικότερη ζωή! Τόσο πολύ; Τόσο δύσκολο;

Η ώρα των εκλογών αργεί. Η προεκλογική σάλπιγγα, όμως, έχει ηχήσει. Γιατί; Γιατί το κενό θα καλυφθεί! Από όλους εμάς, τους ενεργούς πολίτες, τις ομάδες αυτο-οργάνωσης, όσους έχουμε περιβαλλοντικές ανησυχίες, όσους πιστέυουμε στην πράσινη ανάπτυξη...

Ο δρόμος είναι ανοιχτός. Οι προκλήσεις εδώ, μας καλούν να ανταποκριθούμε. Αντέχουμε; Έχουμε την όρεξη; Γουστάρουμε να βουτηχτούμε στη δουλειά, για να δούμε κάτι όμορφο να αναδύεται από την απογοήτευση των καλοκαιρινών πυρκαιών και την "ευαισθησία" των δενδροφυτεύσεων;

Ας προσπαθήσουμε. Το ταξίδι μετράει. Όλοι για το Ταξίδι.... Για μια άλλη περιπέτεια, που μας αρέσει να ζούμε. Γιατί ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ σε αυτούς που έρχονται...

Και εγένετο....

Με καθυστέρηση δυο εβδομάδων επανέρχομαι, για να συζητήσω τη γέννηση μιας νέας δημοτικής παράταξης για το Δήμο Χολαργού. Την Κυριακή 2/12, στην αίθουσα ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, από τον Χρήστο Δασκαλόπουλο παρουσιάστηκε κάτι διαφορετικό από τα μέχρι σήμερα ισχύοντα. Η παρουσία μεγάλου αριθμού δημοτών, έδειξε τη δίψα του κόσμου για το διαφορετικό, την ανάγκη του να ακούσει κάτι, πέρα από τα τετριμμένα.

Η νέα παράταξη, που ακούει στο συνοπτικό και εύηχο ΥΠΕΡΕΧΟ, δίνει ένα στίγμα που εύχομαι να είναι ανεξίτηλο για τα δημοτικά πράγματα. Καθαρά υπερκομματική, πέρα και πάνω από μικροκομματικές αγκυλώσεις και σκοπιμότητες, φρέσκα πρόσωπα με νέες ιδέες, σε σωστή αναλογία με την εμπειρία και την ωριμότητα.

Η συγκυρία ευνοεί αυτή την κίνηση. Σήμερα, που οι πολίτες σε όλη τη χώρα αγωνιούν για ένα σωρό ζητήματα της καθημερινότητας, έρχεται μαι δημοτική παράταξη να προτείνει λύσεις. Λίγο πρόωρο; Όχι. Οι ανάγκες των πολιτών είναι ίδιες παντού. Και εδώ στο Χολαργό, ένα Δήμο που παραδοσιακά ανήκε στην προοδευτική παράταξη και στις τελευταίες δύο εκλογές παραδόθηκε στην συντήρηση, οφείλουμε να ανατρέψουμε. Πάνω από όλα, όμως, υπάρχει η υποχρέωση να πειστεί ο δημότης, ότι υπάρχει κάτι καλύτερο από αυτό που σήμερα ή χτες ασκεί ή άσκησε την εξουσία του Δήμου. Η τοπική κοινωνία, βλέποντας την ποιότητα της ζωής της συνεχώς να υποβαθμίζεται, αρχίζει να ασφυκτιά. Και τώρα, έρχεται μια νέα παράταξη, για να της δώσει ανάσα και το οξυγόνο που έλειπε.

Ο χρόνος θα μας δείξει πολλά. Και ο χρόνος, ως γνωστό, είναι ο καλύτερος κριτής...

Κάτι το διαφορετικό...

Μπήκαμε στο μήνα Δεκέμβρη, το μήνα των εορτών. Η ατμόσφαιρα γίνεται ωραιότερη και ήδη στο Εμπρικό Κέντρο της Περικλέους άρχισαν οι πρώτες μουσικές να ακούγονται.

Μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα δε μπορούμε να ξεχάσουμε πως η καθημερινότητα τρέχει και πως πρέπει σε αυτή την καθημερινότητα να είμαστε παρόντες. Σήμερα, λοιπόν, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Χολαργού ο Χρήστος Δασκαλόπουλος θα ανακοινώσει την ιδρυτική διακήρυξη της παράταξης, με την οποία θα διεκδικήσει, για τρίτη φορά, τη Δημαρχία. Δύσκολο το εγχείρημα. Όμως είναι και εξαιρετικά φιλόδοξο. Οι δημότες του Χολαργού θα έχουν να αντιμετωπίσουν πολλά διλήμματα. Το κρισιμότερο είναι να "φύγουν" από την κομματική γραμμή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αυτό είναι το στοίχημα, η πρόκληση και ταυτόχρονα η απάντηση των τοπικών κοινωνιών, που πλέον ζητούν ρήξεις με το παρελθόν και αναβάθμιση του προιόντος που λέγεται "Δημοτική Αρχή".

Ο χρόνος που επελέγη για την ανακοίνωση είναι καθοριστικός. Η κίνηση αυτή, δείχνει έναν άλλο δρόμο, πέρα από τα μικροκομματικά σύνορα και τις ξεπερασμένες ιδεολογικές αντικλήψεις, σε ότι αφορά τις τοπικές κοινωνίες. Δεξιός ή αριστερός ή σοσιαλιστής Δήμαρχος κρίνεται από την πρακτική του και από τους συνεργάτες του. Ο Δήμος μας δεν οφείλει σε κανέναν κάτι. Απλά, οι υποψήφιοι οφείλουν να αποδείξουν ότι αξίζουν την ψήφο μας. Κυρίως, όμως, έχουν την υποχρέωση να δεσμευτούν και να πράξουν. Αν δεν πράξουν, πρέπει να απολογηθούν. Γιατί ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ, δεύτερη ευκαιρία.

Το σημερινό βήμα είναι τολμηρό. Περιμένουμε να ακούσουμε. Ο Δήμος Χολαργού έχει ανάγκη από μια "άλλη" φωνή και κυρίως από μια άλλη Αρχή. Αρχή με αρχές και όραμα και με το βλέμμα στην πράσινη ανάπτυξη. Σήμερα, λοιπόν. Απόψε, στις 7 το απόγευμα. Να είμαστε εκεί, ας είμαστε εκεί.

Φωτιές πάλι...

Έγιναν οι εκλογές και οι πυρκαιές μας επισκέπτονται πάλι. Χτες στην Ηλεία, σήμερα πάλι στο Χολαργό, το υπόλοιπο σημείο που είχε απομείνει. Δεν είναι και ο Πολύδωρας Υπουργός που είναι και γείτονας...

Και είναι ευτύχημα που σήμερα ο κύριος πρωθυπουργός θα βρίσκεται στην Ηλεία. Γιατί θα παρακολουθήσει με κάθε λεπτομέρεια το καταστροφικό έργο της φωτιάς...

Εγώ, πάντως, περιμένω το Δήμαρχο Χολαργού να μιλήσει στα κανάλια. Κάποιο στουπί θα βρει να μας δείξει... Και επειδή ο περίφημος Βύρων δεν ήθελε να κάνει λοβοτομή, μήπως εμείς να κάνουμε; Πού είναι ο Ναύαρχος; Αλλά ξέχασα. Ο Ναύαρχος δεν ξέρει από φωτιές. Είναι του νερού και μάλιστα του γλυκού νερού!

Εκλογές...

Βρισκόμαστε στην Τετάρτη, 12/9/2007. Σε τέσσερις μέρες ο λαός καλείται να αποφασίσει στις πιο κρίσιμες, ίσως, εκλογές εδώ και πολλά χρόνια. Τά διλήμματα είναι διαφορετικά από τις προηγούμενες φορές. Και κυρίως, αυτή τη φορά ο λαός καλείται να επιλέξει για το μέλλον αυτού του τόπου.

Ποιες οι διαφορές από τα προηγούμενα χρόνια;

Πολλές και σημαντικές. Να τις αναλύσουμε:

1. Η Ευρώπη δεν είναι αυτή του προηγούμενου αιώνα. Ήδη από το 2003 μιλάμε για την Ευρώπη των 25 και πρόσφατα για την Ευρώπη των 27. Νέες αγορές , νέες κουλτούρες, νέα ήθη και έθιμα. Και κυρίως, νέες δυνάμεις που απελευθερώθηκαν και προσφέρουν νέα δεδομένα στην πραγματικότητα της νέας χιλιετίας.
2. Οικονομικά η χώρα ανήκει στην ΟΝΕ, από 1/1/2002. Ανήκει, δηλαδή, στον σκληρό πυρήνα των κρατών - μελών, που άνοιξαν την αυλαία του νέου νομίσματος. Τρέμω στην ιδέα η χώρα μας, ακολουθώντας την πολιτική που ήθελε η τότε αξιωματική αντιπολίτευση και σημερινή κυβέρνηση, να έμενε εκτός της ΟΝΕ. Σήμερα θα είχαμε υποστεί τουλάχιστον επτά ανατιμήσεις στην πολύπαθη δραχμούλα μας...
3. Η έκρηξη μετά τη διάλυση της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, με την πολυδιάσπαση χωρών, έδωσε τη δυνατότητα σε πολλές χώρες να ψάξουν θέση στον ήλιο και στις νέες αγορές. Τώρα πια δεν έχουμε λίγα, ομόσπονδα κράτη, αλλά πολλά ανεξάρτητα. Άρα, υποχρεούμαστε στην αναζήτηση νέων συμμαχιών, στην εξεύρεση λύσεων. Πρέπει να καταστούμε σοβαρή δύναμη, πόλος ανάπτυξης για την ΝΑ Ευρώπη, κάτι που με μεγάλη επιτυχία είχε πετύχει ο Κώστας Σημίτης.
4. Από το 1989 η παγκόσμια σταθερότητα συνεχώς απειλείται. Εθνικιστικά και θρησκευτικά κινήματα αναδύθηκαν και η χώρα μας καλείται να έχει ρόλο πρωταγωνιστικό στην περιοχή. Δε μπορεί να παραμένει ουραγός και αμέτοχη στα νέα δεδομένα.
5. Νέες εστίες αποσταθεροποίησης εμφανίζονται στην περιοχή μας.
6. Η μονοκρατορία των ΗΠΑ, αδιαμφισβήτητη μέχρι πρότινος, απειλείται από την νέα οικονομική δύναμη που λέγεται Ρωσία και την Κίνα.

Όλα αυτά μας υποχρεώνουν να είμαστε ιδιαίτερα προεσεκτικοί στην επιλογή της Κυριακής. Ίσως γιατί η πρόσφατη τραυματική εμπειρία της δεξιάς ανυπαρξίας, μας έστειλε πολλά βήματα πίσω, σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν της κραταιάς Ολυμπιακής Ελλάδας. Η ψήφος μας είναι σημαντική. Δεν πρέπει να την σπαταλήσουμε. Δε χωρούν άλλα λάθη. Η χώρα μας πρέπει να βρεθεί εκεί που της αξίζει, εκεί που βρισκόταν 4 χρόνια πριν, στους μεγάλους. Η Κυριακή είναι κοντά.

Γιατί εδώ; Γιατί τώρα;

Παραμονές των εθνικών εκλογών και το να ασχολείται κάποιος με την Τοπική Αυτοδιοίκηση εμπεριέχει τον κίνδυνο του χαρακτηρισμού, ως γραφικού. Εντούτοις, ίσως να πρέπει να ασχοληθούμε περισσότερο ενεργά με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, διαμορφώνοντας πλαίσιο λειτουργίας της Κεντρικής Διοίκησης. Γιατί επιβάλλεται να μάθουμε να λειτουργούμε τοπικά, ώστε να αποκτούμε αντίληψη για το κεντρικό.

Τι θέλω να πω; Πως η νοοτροπία της Δημοτικής αρχής είναι η ίδια με αυτή του νέου κράτους της Δεξιάς. Κράτος με ατελείωτο ραχάτι, ανευθύνων σε ευθύνες, υπευθύνων σε παράτες. Ένα κράτος επικοινωνιακών τρικ. Αυτό θέλουμε; Ένα φροντισμένο κεντρικό δρόμο και τίποτε άλλο; Συντριβάνια στην Περικλέους και πάρκο απέναντι από το Δημαρχείο και μετά το χάος; Αυτό ψάχνουμε σε ένα από τα ωραιότερα προάστια της Αθήνας;

Πού βρίσκεται η φροντίδα των πλατειών του Δήμου μας; Πόσο καθαρά είναι τα πάρκα μας; Γιατί, ενώ υπάρχει προσωπικό, όλοι κάθονται και ουδείς καθαρίζει παρτέρια και πάρκα;

Είναι τα πράγματα απλά. Αδιαφορία. Αυτό είναι το πνεύμα, όχι του Δημάρχου, ολόκληρης της δεξιάς παράταξης. Υπάρχουν κανάλια; Όλα καλά. Καταγγέλουμε και τελειώνουμε. Στην πρόσφατη φωτιά βγήκε και μίλησε για εμπρηστές. Μα η περιοχή δεν είναι αμφισβητούμενη, όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε; Τι έκανε; Βγήκε με ένα στουπί και κατήγγειλε κι αυτός την ασύμμετρη απειλή!

Ασύμμετρη απειλή είναι η αδιαφορία μας και η έλλειψη συναισθήματος καθήκοντος. Γιατί η αρχή αναδεικνύει τον άνδρα, όπως έλεγαν οι αρχαίοι.

Αυτό το λησμονεί ο Δήμαρχος; Όπως, μάλλον λησμονεί και το σημαντικό "ουκ αεί άρχει", που σημαίνει ότι ο άρχοντας δεν κυβερνά αιώνια.

Δεξια νοοτροπία, αυτή παλεύουμε και αντιστρατευόμαστε. όχι κάποιες ψευδεπίγραφες "δημοκρατικές" θέσεις.

Εδώ πρέπει να μιλήσουμε για την αξία της Δημοκρατίας, για την πολιτισμική της ερμηνεία. Όλα τα άλλα είναι παραμύθια. Δίνουμε τη μάχη μας οι δημοκράτες δημότες, οι κατ΄ουσίαν δημοκράτες.

Εδώ είναι η διαφορά. Πολιτισμική, πνευματική, αξιακή. Δημοκρατική σκέψη και αντίληψη, σημαίνει ευθύνη και στόχος για ένα καλύτερο αύριο, για τον κόσμο των παιδιών μας. Η δεξιά νοοτροπία είανι κάτι άλλο. Πρόσκαιρο, επικοινωνιακό, κόψιμο κορδέλας και μετά; Στάχτρη και καταγγελίες για το κακό προηγούμενο!

Εδώ σταματώ. Ίσως γιατί αισθάνομαι ότι η Δημοκρατία απαιτεί περίσκεψη και σχεδιασμό, προσαρμογή στα νέα δεδομένα.

Γιατί εδώ;

Καιρό τώρα ήθελα να έχω την ευκαιρία της επικοινωνίας με όσους έχουν ανεπτυγμένη αυτοδιοικητική αντίληψη. Σε 4 μήνες συμπληρώνονται 5 χρόνια από την ημέρα που η Δημοτική Αρχή άλλαξε χέρια και πέρασε στη συντηρητική παράταξη. Τι έχουμε δει από τότε; Παντελή αδιαφορία, εγκατάλειψη των πάρκων και των χώρων αναψυχής, τσιμεντοποίηση... Στις περυσινές δημοτικές εκλογές είχαμε επανάληψη του έργου, με την επανεκλογή της ίδιας παράταξης. Σεβαστό το αποτέλεσμα, οι δημότες αποφάσισαν. Πώς, όμως, να μη διερωτηθεί κάποιος σχετικά με το τί έπραξε η παράταξη της αντιπολίτευσης στο Δήμο; Βγήκε να πείσει το δημότη για το πρόγραμμά της; Εξήγησε τι έχει γίνει και τι απαιτείται να γίνει για το μέλλον του Δήμου; Και τέλος, παραμονές των εκλογών, γύρισε πόρτα - πόρτα να κινητοποιήσει το δημότη;
Ελάχιστα έγιναν. Και στο τέλος η ήττα, αν και μικρή, σημάδεψε το αποτέλεσμα.
Σήμερα, που τα περιθώρια στενεύουν, το περιβάλλον στο Δήμο μας πλήττεται ανεπανόρθωτα, μικροσυμφέροντα βγαίνουν στην επιφάνεια, έχουμε την υποχρέωση να καταγγείλουμε τα πάντα, με όποιο τρόπο μπορούμε...
Ο χρόνος επαρκεί. Η κινητοποίηση των δημοτών, η ενεργοποίησή τους, η διατύπωση αρχών και θέσεων για το Δήμο μας, προβάλλουν ως επιτακτική ανάγκη. Ας μη χάσουμε και αυτή την ευκαιρία.

Αδιαφορία;

Πριν μια εβδομάδα ζήσαμε το δράμα της φωτιάς στο δασάκι της Ναυαρίνου, που τελικά επεκτάθηκε και κατέστρεψε όλο το δάσος μέχρι το νεκροταφείο. Η σιωπή ήταν ο καλυτερος σύμβουλος για όλα.
Μια εβδομάδα μετά, διαπιστώνω ότι η εγκληματική αδιαφορία της Δημοτικής Αρχής για το περιβάλλον, συνεχίζεται. Τι επιδιώκει; Σε τι αποσκοπεί;
Και για να γίνω περισσότερο κατανοητός. Πού βρίσκονται τα συνεργεία καθαρισμού του Δήμου; Αποψιλώσεις και καθαριότητες στα πάρκα είναι λέξεις άγνωστες. Απλά, στο πάρκο της 25ης Μαρτίου τοποθετήθηκε ακριβή περίφραξη και αυτό είναι όλο; Έχει προσέξει κ κος Δήμαρχος ότι το συγκεκριμένο πάρκο μπορεί να γίνει παρανάλωμα με μια κάφτρα τσιγάρου; Και δυστυχώς εκεί είναι κατοικημένη περιοχή με πολλές συνέπειες για τους κατοίκους.
Τότε πάλι θα μιλήσει για στουπιά ενισχύοντας τη θέση του ομοιδεάτη του υπουργού της Δημόσιας Τάξης;
Πού βρίσκεται το προσωπικό που πρέπει να διατηρεί τους χώρους καθαρούς; Αλλά, ξέχασα! Η προεκλογική περίοδος για τις Δημοτικές Εκλογές περασε εδώ και ένα χρόνο. Σε τρία χρόνια πάλι...
Για μια ακόμη φορά, απευθύνω έκκληση προς όλους όσους επιθυμούν, να συγκροτήσουμε ομάδες αφάλειας και περιφρούρησης κάθε έκτασης του Δήμου μας. Καλές οι εορτές και οι τελετές, αλλά προέχει η προστασία του περιβάλλοντος. Για όλους, για το παρόν και το μέλλον.